მე და კომპიუტერი

მოკლედ, კომპიუტერი ვიყიდე..
რამდენ ხანს “ვყიდულობდი” და რამდენ ხანს ვერ მოვახერხე , არ დავწერ, ახლა სახლში მიდგას, (თუმცა მე მაინც უნივერსიტეტის მშობლიური კომპიუტერებიდან ვწერ):-)))
თავიდან როგორც კი მოვიტანე, ფლეშკა შევაერთე (ხსოვნა იყოს ჩემი უბედური ფლეშკის, ცოფიანი ძაღლივით მოუვიდა – კომპიუტერი დაავირუსა და მოკვდა. ნუ, არ მოკვდა, მაგრამ უგზოუკვლოდ დაკარგულად გამოცხადდა).
ხოდა, ფლეშკამ ისეთ დღეში ჩააგდო, აღარც კი ჩაირთო.. ჩავუტანეთ მეორე დღეს, იქ დაბოლება მომინდომეს “პატარა ბიჭებმა” და ნაკლებსიჩქარიანს მატანდნენ – ეს ჯობიაო, მაგრამ აააახლა მოიცა მეთქი და კაიო…
ნუ, მეორე დღეს მოიტანეს და მეშველა..
მაგრამ მეშველა კი?
აქამდე, დილის 7-ზე ვდგებოდი, 8-ზე გავდიოდი სახლიდან და საღამოს 10 – 11-ზე შევდიოდი შინ და მალევე ვიძინებდი.
ახლაც 7საათზე ვიღვიძებ, ახლაც 8-ზე გამოვდივარ და ახლაც 10-11ზე შევდივარ, მაგრამ ახლა უკვე ღამის სამ საათზე ვიძინებ.. ეს ჯერ ინტერნეტი არ მაქვს შეყვანილი და უბრალოდ პრომო – ანტიპრომოების აწყობის და მონტაჟის გამო და ინტერნეტს რომ შევიყვან, რა მეშველება არ ვიცი..
კიდევ, ავიღე წინა სემესტრში ინტერნეტმედიის ლექტორის გამოცდისთვის მოცემული ფოტოშოპის ქსეროქსი (რომელიც არ მისწავლია) და დავიწყე “მეცადინეობა”.. ჯერ კარგი არაფერი გამომდის, მაგრამ ვუშველი..
კიდევ, powerpoint – ის და სხვა პროგრამების კარგად სწავლა მინდა და ეს 24სააათი დღე-ღამეში მართლა რა ცოტა ყოფილა.. არც აქამდე მყოფნიდა, მაგრამ ახლა მითუმეტეს..
ერთი პლუსი კომპიუტერს – შაბათ-კვირის და დასვენების დღეების ძალიან მოძულე აღარ ვიქნები.. უქმეებს ფაქტობრივად მართლა უქმად ვკარგავდი.. თან რა უბედურებაა ამდენი დასვენება და დღესასწაული, არ ვიცი რა..
ახლა გამახსენდა, შარშან ოქტომბერში ჩემი კომპიუტერის ცოდნა sms.tsu.ge შემოიფარგლებოდა.. ახალი ამბების ჟურნალისტიკის ლექტორმა პირველ ლექციაზე გვითხრა, ხელნაწერს არ ვიღებ, ურთიერთობა გვექნება მაილითო.,
მაშინ ვიფიქრე – აჰაა, და ჩამივარდა ეს საგანი მეთქი..
აზრზე არ ვიყავი მაილი რა იყო, “კოპი – პეისტი” ჩინური მეგონა.არადა, საგნის ჩაგდება ნამდვილად არ მაწყობდა..
იმ დროს პირველ კორპუსში ახალი გახსნილი იყო კომპიუტერული რესურსცენტრი, გადავედი ლექციის დამთავრებისთანავე და მივუჯექი ჩემთვის ‘უცხო ნივთს”:-)
მაილი გავხსენი – posta.ge – ზე..
განსაკუთრებით ბევრი ვიწვალე პირველ დავალებაზე, სტატია უნდა გაგვერჩიასავით. კოპი – პეისტი არ ვიცოდი რა იყო და მთელი სტატია ასო-ასო გადავწერე, თან რა “ჩქარა” ვწერდი?
ვორდიც არ ვიცოდი რა ხილი იყო და posta.ge – ს ქართული ფონტით ვწერდი თვითონ მაილის ფანჯარაში. ლექტორი სულ მეკითხებოდა – რა შრიფტით კრეფ, ძალიან უცნაურად მომდისო.. დააბრალეს ვორდ 2007 – ს , მაგრამ ვორდში საერთოდ არ მიკრეფია და:-)
ძალიან დიდ ხანს ვბეჭდავდი ხოლმე და ხშირად გაგზავნის მომენტში გამორთულა და – “თქვენი სეანსი ამოწურულია და თავიდან შედითო”.. ხოდა, ის იმდენი ნაწვალები თავიდან უნდა ამეკრიფა.. კიდე ხშირად ორ-ორ ცალად ვაგზავნიდი – ვაი თუ, ერთი არ მივიდეს მეთქი:-)))
ეჰ:-)))
მერე კი ვისწავლე რაღაც-რაღაცები, ვორდის გემოც გავიგე და პირველად რომ აღმოვაჩინე სადღაც დეკემბერში, რომ მაილს attachment – იც ჰქონდა ისეთი ბედნიერი ვიყავიი..
თუმცა შარშან მაისამდე აზრადაც არ მომსვლია, რომ სიტყვებს შორის ადგილი უნდა გამომეტოვებინა, ნუ მე თვითონ კიდევ კაი ხანს არ მომივიდოდა ალბათ, ხოდა ლექტორმა რომ მითხრა – გადარევთ თქვენს რედაქტორებს, შეუძლებელია ამის წაკითხვაო, თავიდან ვერ მივხვდი რა უნდოდა..
მერე კი მივხვდი:-)))
კიდე, შეიძლება არც ისე კარგია, მაგრამ კალმით საერთოდ ვეღარაფერს ვერ ვწერ.. კლავიატურის გარეშე “ჩემმა ცხოვრებამ აზრი დაკარგა”.
მოკლედ, კარგია რა კომპუტერი:-))))