თბილისის ყოფილი და მომავალი სარდალი

ორი დღეა თბილისში არის დიდი ამბავი,

სტაფილოსფერფორმიან გიგის გააქვს ნაგავი,

პატრულიც ის გამხდარა, დაიჭირა ნაგანი,

იცავს წესრიგს, გაჰყვირის: ნუ არის ბალაგანი.

ყვითელ ავტობუსებში კონდუქტორი სად არი?

ესეც გიგი გამხდარა, ვინ გვყავს მისი სადარი.

ლმობიერად წერს ჯარიმას და არ არის ვანდალი,

უხსნის მგზავრებს ბილეთი თუ საჭირო რად არი.

აგერ ბაზარში დამდგარა, ყიდის კვერცხს და მარგარინს,

დოდოს რძე სურს, ილარიონს კი “სადიას” ბარკალი,

– თაფლი ნატურალურია, მიდი, თითი ჩაკარი,

– დამიკელი, გენაცვალე – ლოცავს ძია მაკარი.

აგერ გლეხებთან ჩასულა, უკვე დარგო თალგამი,

დააპურა გოჭები, ცხენს ამოსდო ლაგამი.

გააჭენ-გამოაჭენა, ვინ გვყავს მისი ბადალი,

ტყეშიც გაინავარდა , ემალვოდა მას დალი.

ნადირობიდან დაბრუნდა, უთვალავი ნადავლით,

ირმისა და ხოხბის ზვინით, არა – ნუყარ-ნაყარით,

ხელად შამფურზე ააგო, გაახურა მაყალი,

ერთნაირად დააპურა, ჯანმრთელიც და საპყარიც.

თან მჭედლობაც შეითავსა, გამოკვერა ჩანგალი.

იოსტატა, იხარაზა, გახდა უკვე ქარგალიც.

ინჟინერიც ყოფილა, ატრიალა ფარგალი,

მას რომ ვერა გაუგო, ხელთ აიღო ფანქარი.

აგერ ნიჭი აღმოაჩნდა მკერავის და მქარგავის,

სულ წუთებში შეკერა ლეიბი და საბანი.

სიძის როლიც მოირგო, წაიყვანა მაყარი,

პატარძლის ნამდვილი ქმარი შემცვლელით – ამაყ არი.

აჭარული იცეკვა არა ბანდალ-დანდალით,~

ისე ჩაულეკურა, გასძვრა ცალი სანდალი.

მერი – მცოდნე უნდა გახდეს,

რაღად გვინდა სკანდალი,

უგულავა – თბილისის last და next მთავარსარდალი.

კაცი საქმეს აკეთებს, არა თავის ქანქარით.

უბან-უბან, ქუჩა-ქუჩა – სირბილით თუ ჩანჩალით,

მალე ხაჩიძე იმღერებს – დარია თუ ავდარი,

თურმე მიშა კი არა, გიგი არის მაგარი