ვინ, რას, სად, როგორ, რატომ გვიშვება ანუ ყვითელმთმმუსვრელი მთავრობა..

დღეს ახალ ამბებს ვეცნობოდი და ერთი ინფორმაცია მოხვდა თვალს და გულს ცუდად – ”ხვალიდან საზოგადოებრივი ტრანსპორტის შემცირება იგეგმებაო”. ცუდად მოხვდა რა, პირველად არ გამიგია, ცხადია.  ერთი, მაქსიმუმ ორი კვირაა, ყველა  ავტობუსში (რომელსაც მე და ჩემი ნაცნობები ვიყენებ(დი)თ) ,არის წარწერა, სადაც ღრმად პატივცემულ მგზავრებს აუწყებენ, რომ  ნომერი ესა და ეს  1 ნოემბრიდან სულს განუტევებს. უკეუთუ ეს არ მოხდება, მაშ  მივა მხოლოდ ამა და ამ წერტილამდე, ”იქიდან კი საგანგებოდ თქვენთვის დავნიშნეთ ერთი ნომერიიოოოო”..

ახლა რა ხდება:

ვინ არის ავტობუსის ძირითადი მომხმარებელი? ალბათ, პენსიონერი, საშუალო შემოსავლის მქონე მოქალაქე და სტუდენტი. პენსიონერი ალბათ, უფრო იშვიათად იყენებს, საშუალო შემოსავლის მქონე მოქალაქეების უმეტესობაც სამარშრუტო ტაქსს და მეტროს უფრო ანიჭებენ უპირატესობას,  ჩემი აზრით. ”ყვითლების” ყველაზე ხშირი  მომხმარებელი უნდა იყოს სტუდენტი, ალბათ, ამიტომაც ქალაქის სხვადასხვა ნაწილიდან წამოსული ავტობუსების  ძალიან დიდ ნაწილს,  ჰქონდა ბოლო გაჩერება მაღლივ კორპუსთან.

რა გინდათ, ალტერნატივა ხომ გაქვთო, სულ ხომ არ გაუუქმებიათო – იკითხავს მავანი. კი, ჩემო ბატონო, გვაქვს. როდესაც დადიოდა ვთქვათ, ხუთი ავტობუსი, ახლა ივლის ერთი და ისიც  არ გაივლის ( უფრო ზუსტები რომ ვიყოთ – აღარ ექნება ) ”სრულ” მარშრუტს, ჩამოგაგდებს შუა გზაზე ( ამჯერად, ბოლო გაჩერებაზე) , მერე კეთილი ინებე და  სხვა ( ასევე შემცირებული რაოდენობის და ”არჩევანის”) ავტობუსს დაელოდე.

გელა ბოჩიკაშვილის ფოტო

უფრო ნათელი რომ გახდეს, რასაც ვამბობ, განვიხილავ ერთ დილას ერთი ”უბრალო” სტუდენტისას, რომელსაც ლექცია ეწყება დილის 9 საათზე და რომლის დღიური ”შემოსავალი”  თუ ”ჯიბის ფული”  1 ლარია. ( ახლა ნუ დაიწყებთ, დღეში 1ლარიანი სტუდენტი არ არსებობსო, სანამ მუშაობას დავიწყებდი, ჩემთვის ერთი ლარი ძალიან ხშირად მაქსიმუმი იყო 😛 ) .

ეს X სტუდენტი ცხოვრობს ვარკეთილში ( დიდ დიღომში, გლდანში) არ აქვს მნიშვნელობა და სწავლობს მაღლივ კორპუსში. ( ჰა, ილიაუნიში ( გეპეის ”ხაზი” კარგად არ ვიცი). ის აქამდე , დილის 8 საათზე, ერთ (ამ შემთხვევაში N71) ავტობუსს  მოახტებოდა და მიდიოდა პირდაპირ. თანხას  იხდიდა ერთხელ და ”გადაჯდ-გადმოჯდომაც” არ სჭირდებოდა.  ახლა, ( როცა, N 71 მოხსნეს), ფეხით ( ან მარშუტკით) უნდა ავიდეს N 39-ის გაჩერებამდე, ეს უკანასკნელი მიიყვანს კოლმეურნეობის მოედნამდე, ( აქამდე, ზემოხსენებული N39 ბაგებში მიდიოდა). ჩვენი X სტუდენტი ჩავა კოლეურნეობაზე ( აბა, ბოლო გაჩერებაა და)  ვაკეში მიმავალ არც ისე ცოტა მგზავრთან ერთად, მათთან და არა მხოლოდ მათთან ( როგორც წესი, კოლმეურნეობაზე სხვა –  არავარკეთილიდან და არაN39-ით მოსული ხალხიც დგას და არც ისე ცოტა) ერთად დაელოდება  N61-ს და საგანაგებოდ ამისთვის დანიშნულ  ახალ N140-ს. ( ორივე მიდის ბაგებში), შემდეგ ( თუ ჯანსარად ავიდა ყველა) გადმოხტეს კიდევ ვაკის პარკთან და დაელოდოს ”რამეს” მაღლივამდე. ან აქვს მეორე ვარიანტი, ”მარშუტკით” ჩავიდეს ვარკეთილის მეტრომდე, მერე წავიდეს მეტროთი რუსთაველამდე და თუ ილიაშია, ”აჰყვეს”  რამეს. ( თსუ-ში ფეხითაც შეიძლება არბენა) ან დელისზე (თუ მაღლივში მიდის) და იქიდან ”რამეს”.

მოკლედ, ამ ახალი ”ინიციატივით” მინიმუმ ორმაგი და ჩვეულებრივ, სამმაგი თანხა იხარჯება. ამასთან, აქამდე თუ ველოდით 15-30 წუთი თითო ავტობუსს, ახლა ეს ლოდინი ორზე ან სამზე უნდა გადამრავლდეს.

და ეს დაემართა ყველა მიმართულებას. მე ”ვმსახურობ” ნუცუბიძეზე , ვვცხოვრობ ვარკეთილში, ვსწავლობ ვაკეში. ვაკიდან ჩემს სამსახურამდე მიდიოდა 67 ნომერი ავტობუსი. ამასწინ, ვნახე განცხადება, რომ 67 გაუქმდება, მის ნაცვლად ნუცუბიძის მესამე პლატოელები ( ისინი კიდევ შორს არიან) ვაკემდე მივლენ კოსტავას ქუჩიდან N51-ით,  ხოლო თამარ მეფის გამზირიდან – N9-ით. მაღლივის მიმართულებით კი, ვაჟადან იმოძრავებს ახალი N150 მარშრუტი. ( ვაჟადან მიდიოდა თითქმის ყველაფერი და ეს ყველაფერი  ორნიშნა რიცხვს აღწევდა). ანუ ნუცუბიძიდან რითიმე ( ალბათ, მარშუტკით) ჩახვალ დელისამდე, მერე რითიმე მიხვალ კოსტავამდე ან თამარ მეფემდე ( კოსტავა საზოგადოებრივთან მახსენდება და ახლა ვფიქრობ, ”სად”  არის კიდევ, თამარ მეფე არც ვიცი), მერე იქიდან ხო დამხვდება ის ”თითო” ნომერი (სპეციალურად რომ დამინიშნეს) და წამიყვანს კაცო, რა მიჭირს.

ხოდა, დრო დროდ მეხარჯება, რომელიც ფულს უდრის და ფული ფულად ანუ თუ თანხის გადახდით სამმაგ ფულს ვხარჯავ, ამას ემატება ჩემი სამმაგი ( ლოდინში გატარებული) დრო, რომელიც ასევე  ფულია და გავიყვლიფე გენაცვალე!!! ( ნერვები შეუფასებელია.).

ეს არ ხდება მხოლოდ, ვარკეთილელი X სტუდენტის თავს.  ყველა ამ დღეშია. თემქა, დიდი დიღომი, სამგორი, გლდანი… ”პერიფერიებიდან” – აბსოლუტურად ან თითქმის აბსოლუტურად ყველა მარშრუტი არის გაუქმებული ან ორად და სამად  გახლეჩილი.

ამოცანა გვეკითხება:

ვინ გვიშვება ამას? – მთავრობა.

რას გვიშვება ეს მთავრობა – ავტობუსებს გვართმევს.

სად გვიშვება? – ზურგზე.

როგორ გვიშვება – არანებაყოფლობით.

რატომ გვიშვება? – მე რავიცი.

ჰო, ახლა გავარჩიოთ, რატომ გვიშვება:

ერთმა სთქო – აი, ბილეთებს რომ არ ვიღებდით, ღირსები ვაართო. უკაცრაული პასუხია და ის 500 ლარიანი კონტროლიორ-კონტროლიორშები რასა შვებიან? არაერთხელ შევსწრებივარ ერთმანეთთან  საუბარში ისე გართულს, რომ ავტობუსი არც დაუნახავთ ან დაუნახავთ და ოდენ მზერა ამოუყოლებიათ.  (ეს ნუცუბიძეზე, რადგან მალე ჩავდივარ და ფეხზე ვდგავარ) .

მეორეც, თუუ აქამდე არ იღებდნენ რა,  ვინც არ იღებდა , ახლა აიღებს?  ( ახლა ნუ მეტყვით – არ აიღებს ძმაუ და ააღებინებენო, რადგან თუ 1ნოემბრის მერე ააღებინებენ, 1 ნოემბრამდეც არაუჭირდათ რა).

მესამეც, რატომ უნდა ვიხადოთ იმათმა, ვინც ვიღებთ (ბილეთს) იმათი, ვინც არ იღებდა და არც აიღებს?

მეოთხეც, რეისი რომ გახლიჩეს , ლოგიკურად უფრო ახლო-ახლო მოუწევთ მანდატურების დანიშვნა, ვინაიდან და რადგანაც, თუ აქამდე, ვარკეთილიდან მომავალ ავტობუსს ვაკემდე არ აწუხებდა ”ყვითელი”, ახლა თუ კოლმეურნეობამდე მივა, ხომ ცხადია, რომ მანამდე უნდა დახვდეს, ისიც ცხადია, რომ კოლმეურნეობიდან მერეც უნდა დახვდეს, იქითაც, იქითაც და სხვა. ეს მეტი ხარჯი არ არის? აააარა, ეს მეტი სამუშაო ადგილია.

მოკლედ, მე არ ვიღებ მაგ ლოგიკას.

შემდეგი და ოფიციალური, ”ჯი-ეიჩ-ენ”-თან საუბარში თბილისის მერიამ სთქოო, რომა იმ რეისებს ვაუქმებთ, რომელზეც მოთხოვნა არ არისო. უკაცრავად და არც ერთ რეისზე არ იყო მოთხოვნა? ხო, მართალია, ვარკეთილი-ვაკე , დიღომი-ვაკე, გლდანი-ვაკ –  ვის რათ უნდოდა და რა მოთხოვნა მაგაზე იქნებოდა.  მოთხოვნაა – მელიქიშვილი-ვაკე, ვაჟა-ვაჟა… მდაჰ..  4 წელი, რაც თსუ-ში დავდიოდი, დილის საათებში ვერ ავდიოდი 71-ში ( იმის მიუხედავად, რომ ბოლო გაჩერებიდან ძალიან ახლოს ვარ) იმიტომ, რომ კარი რომ იღებოდა, ხალხი პანტა-პუნტით ცვიოდა, იმდენად დახუნძლული იყო.

მოკლედ, ამ ლოგიკას ხომ არ ვიღებ და არ ვიღებ.

კიდევ ორი არაოფიციალური, ”ჭორისდონეზე”  მიზეზი ვიცი – საწვავს ვერ აუდიანო და ავტობუსები გაფუჭდაო. ამას ვიღებ ( თუმცა, არ მჯერა) , მაგრამ ჩემი რა ბრალია? საწვავს ცხადია, აუვლენ, რადგან ერთმა ავტობუსმა უნდა ზიდოს ხუთი ავტობუსის მგზავრები და უნდა გაიაროს  იმ  მანძილის მესამედი (შესაბამისად, დაწვას იმ საწვავის მესამედი) რასაც გადიოდა (რასაც წვავდა).

მაგრამ იმაზე თუ უფიქრიათ, რომ ცხრაჯერ გადახტომ-გადმოხტომა არ მოუნდება ამ საყვარელ ადამიანებს და წავლენ მეტროთი ( ნუ, ეს ფულიც მაგათ შედით, მაგრამ ავტობუსის საწვავს ვანაზღაურებთო – რაია) და ერთი-ორი ”მარშუტკით” ( მერიაზე გაბრაზებულები – ამათ მაინც არ გადვუხდითო).

მოკლედ, მე მაქვს ინიციატივა. გაგვიკეთონ ველოსიპედის ბილიკი თუ რაც არის და შევიძინოთ ”ორლიონოკები”, მაგრამ ახლა ამის მართვის მოწმობას და მის ჯარიმებს  მოიგონებენ ესენი:-|