ბარემაც შაბათს უნდა დამეწერა პოსტი, მაგრამ განა ხანგრძლივად ვინმეს გაახარებს ეს წუთისოფელი? ფოტოები არ მომაწოდა ბატონმა პასუხისმგებელმა რედაქტორმა და მომეშალა ნერვები 🙂
მოკლედ, შაბათს ძალიან ცუდ ხასიათზე ვიყავი, ერთი, რომ თავად ვერ ვგრძნობდი თავს კარგად და მეორე – როგორც კი კომპიუტერი ჩავრთე , პოლონეთის ტრაგედიის ამბავი გავიგე. ძალიან დაგრუზულმა მაინც გადავწყვიტე ლადარია – ბუღაძის ლექციაზე წასვლა – ცოტას გამოვალ მეთქი. მაგრამ ამ გადაწყვეტილების მიღებიდან არაუმეტეს 25 წუთში “იბერიას” პაუხისმგებელმა რედაქტორმა ( ოხ, რა ოფიციალურად ჟღერს), მოკლედ, პაატამ დამირეკა და “საღამოს ოფისში ამოდი. “ის” მოდის და თქვა – თანამშრომლები მომგვარეთო”. – კაი მეთქი.. ცოტა ხანს კი ვიფიქრე, ნეტა ვინ არის “ის” მეთქი, მაგრამ შორს აღარ წავედი – ჯოზეფინა უნდა იყოს მეთქი – დავასკვენი ( მეთქის ტავტოლოგიისთვის – ბოდიში 😀 . ჯოზეფინა ეს არის, ნიუ იორკ ტაიმსის ასოცირებული დირექტორი – ამერიკიდან საქართველოში გახლდათ სტუმრად. – ხუთსაბათს, New York Times International Daily – ის პრეზენტაციას დაესწრო, სიღნაღი, მცხეთა და გორი ინახულა და კვირა დილით ნიუ იორკში დაბრუნდა.
ხოდა, ავედი საღამოს საირმეზე. დამხვდნენ ლალი, მაგდა, სუზი და მარიტა ( + უფროსობა და ქალბატონი ჯოზეფინა).
სამზარეულოში ფუსფუსებენ ბავშვები:-D
მოკლედ, აღვფრთოვანდი მაგ ქალით. ძალიან უშუალო, ძალიან საყვარელი, კეთილგანწყობილი, თბილი. . . როოოოგორ ვბრაზობდი საკუთარ თავზე, ენის უცოდინრობის გამო, მის კითხვებს ვერ ვიგებდი. ნუ ზოგჯერ კი ვიგებდი, მაგრამ ვერასდროს ვერ ვპასუხობდი და თავის ქნევით ან “იეს”, “ნოუ” – თი ვიფარგლებოდი. არადა, გვერდით ვეჯექი 🙂
ჩვენ და New York Times – ს ასოცირებული დირექტორი – ქალბატონი ჯოზეფინა:)
სიღნაღი და ჯვრის მონასტერი მოსწონებია ძალიან. გორის მუზეუმის ნახვა ბოლო დღეს მოუნდომებია, სუვენირები უყიდია მუზეუმიდან.. ჰო, კიდევ საქართველოში გამოცემული რომელიღაც ინგლისურენოვანი გაზეთი უნახავს და “ეს ჩვენი სტატია აქვთ გადმობეჭდილიო – გაოცდა. გვითხრა – დიდი მადლობა მოსვლისთვის და ნიუ იორკში გელითო 🙂
რომ წაიყვანეს სასტუმროში, ლამის გავეტირე. ჰო, კიდევ New York Times International Daily – ის პირველ, საცდელ ნომერზე ყველამ ხელი მოვაწერეთ და ოფისში დაკიდებენ :).